ویروس شناسی : فلاوی ویریده

علم ویروس‌شناسی یعنی مطالعه ویروس‌ها یا ذراتی بسیار ریز و غیر میکروسکوپی. ویروس‌ها انگل‌های داخل سلولی بوده در مواد ژنتیکی آن‌ها در پوششی پروتئینی جای دارند. آنهارا از لحاظ ساختارشان، طبقه‌بندی و تکامل، عفونی کردن و تخریب سلول میزبان، تعامل با ارگانیسم میزبان و سیستم ایمنی آن بیماری‌هایی که ایجاد می‌کنند.

ویروس شناسی : فلاوی ویریده

فلاوی ویریده

فلاوی ویریده خانواده‌ای از ویروس‌های منتقله از بندپایان (که قبلاً به عنوان آربوویروس‌های گروه B طبقه‌بندی می‌شد، است که میزبان‌های پستانداران از جمله انسان را از طریق پشه‌ها یا ناقل‌های کنه آلوده آلوده می‌کند

خانواده فلاوی ویریده شامل سه جنس آنتی ژنی متمایز است: Flavivirus، Pestivirus و Hepacivirus. جنس فلاوی ویروس حاوی 30 پاتوژن انسانی است، از جمله ویروس هایی که باعث تب زرد، تب نیل غربی/آنسفالیت، 875 آنسفالیت سنت لوئیس، آنسفالیت ژاپنی و تب خونریزی دهنده دنگی (DHF) می شوند. جنس Pestivirus اهمیتی برای انسان ندارد، در حالی که جنس Hepacivirus حاوی ارگانیسمی است که باعث هپاتیت C می شود. عفونت فلاوی ویروسی به حدی بوده است که سال ها پیش به توسعه واکسن هایی برای کنترل بیماری ها توجه شده است. در صورت وجود، آنها منجر به کاهش قابل توجهی در بروز آن بیماری شده اند. چهار سروتیپ از ویروس دنگی وجود دارد که ساخت واکسن را دشوار می کند. علاوه بر این، اگر عفونت متعاقباً با سروتیپ دیگری رخ دهد، ایمنی در برابر یک سروتیپ می تواند منجر به بیماری جدی تری شود.
بیماری های فلاوی ویریده ها
تب نیل غربی/آنسفالیت
تب دنگی
هپاتیت C

تب نیل غربی/آنسفالیت

ویروس نیل غربی در شرق آفریقا بومی است، اما برای اولین بار در آمریکای شمالی (نیویورک) در سال 1999 ظاهر شد. از آن زمان تاکنون به طور پیوسته در سراسر کشور گسترش یافته است. مخزن این ویروس پرندگان از خانواده کلاغ ها هستند. این بیماری توسط پشه های کولیسین منتقل می شود. 877 موارد در حال حاضر در اروپا، آسیا و به ندرت استرالیا (از زیرگروه کونجین) مشاهده می شود.
تقریباً 80 درصد از افراد آلوده به ویروس نیل غربی هیچ علامت یا علامتی ندارند. تنها تعداد کمی که تخمین زده می‌شود 1 در 150 باشد، به بیماری عصبی شدید مبتلا می‌شوند و این عمدتاً در افراد بالای 50 سال رخ می‌دهد. به نظر می رسد کوریورتینیت چند کانونی یک نشانگر خاص برای عفونت ویروس نیل غربی است، به ویژه در بیمارانی که با مننژوانسفالیت مراجعه می کنند. ، درد چشم، سردرد و میالژی.
بثورات شامل ماکول های غیر سفید کننده، نقطه گذاری، اریتماتوز و پاپول است. عمدتاً در اندام‌ها، به‌ویژه کف دست‌ها و پاها رخ می‌دهد و به‌صورت مرکز گسترش می‌یابد. برخی از بیماری های منتقله از طریق کنه می توانند این الگو را تقلید کنند.
در حال حاضر هیچ درمان دارویی یا واکسنی خاصی بر علیه این عفونت وجود ندارد
خصوصیات عمومی
ژنوم‌های فلاوی ویروس RNA رشته‌ای مثبت، بدون قطعه هستند و اندازه آن‌ها بین 9.5 تا 12.5 کیلوبایت است. برخی از آنها دارای ژنوم درپوش 5 اینچی هستند. ساختارهای سنجاق مو در انتهای 3′ ژنوم های غیرپلی آدیله یافت می شوند. ژنوم به عنوان mRNA واحد عمل می کند. پروتئین های ویروسی (ساختاری و غیرساختاری) به عنوان بخشی از یک پیش ساز پلی پروتئینی بزرگ سنتز می شوند. ترجمه جالب است زیرا برخی از پلی پروتئین ها به سمت ER هدف قرار می گیرند در حالی که سایر مناطق سیتوزولی باقی می مانند. همانندسازی سیتوپلاسمی است.
یک پروتئین کپسید منفرد (C) کپسید را تشکیل می دهد. ویریون های پوشش دار حاوی دو یا سه گلیکوپروتئین مرتبط با غشاء هستند. ویریون ها به دلیل آرایش گلیکوپروتئین های سطحی که به صورت صاف روی پاکت قرار دارند، ظاهری صاف و شبیه توپ گلف دارند